sábado, 29 de mayo de 2010
PERO YO SE LO QUE HAY (Y ES DE LOCOS)
¿Que la quiero de un modo diferente a como he querido antes ha otras personas?
Si , es cierto, la quiero demasiado, eso es algo que jamás voy a ocultar.
¿Que para mi es una de las personas más importantes de mi vida?
Obviamente ¿Cómo no iba a serlo, si es maravillosa?
¿Que siento la necesidad de contarle todo lo que me sucede y pasa por mi cabeza?
Claro que si. Ella siempre me escucha y me apolla en todo.
¿Que si paso un día sin saber nada de ella siento que me falta algo?
Porsupuesto, y no es solo que lo piense, si no que realmente me falta algo.
Nadie entiende lo que pasa entre tú y yo.
Pero no importa, porque es maravilloso.
martes, 25 de mayo de 2010
QUIZÁS NO PUEDAS VERLO AHORA
Alguien que me haga creer esa mentira, que no me permita ser capaz de ver en que me he convertido, que he dejado de ser ..."
Reflexionando sobre esto, me he dado cuenta que todo este tiempo (en el que era la persona que pensaba que debía ser) me ha traido al presente, como consecuencia de mis actos, una serie de acontecimientos que no son más que perjudiciales para mi.
Con el tiempo me he ido convirtiendo en otra persona algo diferente, menos inocente (a mi pesar). Por ello quizas sufra más.
Siempre había pensado que vivía del modo más correcto posible, que así sería más feliz. Que los cambios que estaban produciendose en mi, no eran más que destructores de mi personalidad. Por lo que intentaba frenarlos con todas mis fuerzas.
Pero es ahora cuando me doi cuenta de que lo que realmente me está destruyendo ahora mismo no se basa en mi YO presente, si no en el YO que un día fui.
sábado, 22 de mayo de 2010
¿QUÉ TENGO YO? TE TENGO A TI
Muchas de estas dudas jámas seremos capaces de contestarlas.
Pero hay otras cosas que si que tengo claras
¿Qué tengo yo?
Algo maravilloso, que poca gente ha tenido la suerte de conocer, un sentimiento dificil de definir.
No es lago que se pueda llamar amor, ni siquiera simple amistad, es algo que no hemos podido describir aún ... pero si algo tengo claro , es que es la sensación más genialérrima del Mundo.
Puede que muchas veces nos planteemos el sentido de nuestra existencia,
pero a veces simplemente me basta con una explicación para responder a esta duda existencial...
Quizas el motivo principal de nuestro existir se base en que teniamos que conocernos, y crear esto que jamás nadie podrá entender a la perfección.
Gracias por hacer posible que me cuestione cosas asi
Tequiero muchicherrimo
lunes, 17 de mayo de 2010
QUE LE VOY A HACER SI NO VAMOS A LA MISMA VELOCIDAD
Pero hace poco, alguien, me hizo ver que muchas cosas me han salido mal por ello.
Quizas esto me esté haciendo llevar un ritmo más calmado en ciertas cosas, pero está siendo todo demasiado lento...
Y creo que esto tampoco está siendo bueno para mi.
Ya nisiquiera se lo que quiero.
Ya no se si voy tan despacio para que las cosas salgan bien, o por que realmente no quiero que sucedan.
Ahora creo que ya no soy yo la que debo seguir actuando.
Creo necesitar volver al ritmo acelerado,
pero para ello necesito una ayuda externa,
la tuya,
ver por tu parte que todo acelera,
que la lentitud de tu ritmo se equilibrie con la mia de antes.
jueves, 13 de mayo de 2010
BARRAS 2010
No queeremos que eso acabe, pero todo llega a su fín.
Más , más, más... siempre quiero más... no siempre eso es un problema, ¿verdad?
Gente nueva que se cruzará por nuestras vidas ( y otras no tan nuevas, pero que queremos que se sigan cruzando por delante tantas veces como deseen)
Quizas momentos especiales durante la noche, se conviertan en locuras al amanecer.
Dudas, dudas y más dudas matutinas, pero ... ¿habrán merecido la pena?
Me crezco ante la adversidad. ;)
.
.
.
sábado, 8 de mayo de 2010
Gracias boyo (:
FELICIDADES
Era una hora sin importancia del día 8 de maio del 90 cuando los gritos de la pequeña retumbaron en la fría sala del hospital. Nadie fue consciente en ese momento de que la voz y el alma de esta niña de pelo oscuro y ojos inmensos, lograrían transmitir significados aun no escritos.
La conocí a mis quince años. Era diferente. Estaba enamorada del teatro y las bambalinas, de la música incandescente y de lo etéreo, adoraba lo volátil y las sinfonías electrónicas, lo que se anticipaba a una película, y lo que la continuaba. Sabían a amargo sus aventuras.
Comencé a adentrarme en su vida, ligeramente, hasta que lo ligero pasó a ser pesado, muy pesado, de forma que, pasando los años de manera rápida, se hizo difícil arrancarla de mí. Era tímida y dulce. Le gustaba fantasear con lo absurdo, jugar con plumas y hacer del mundo algo diferente.
A sus dieciocho años comenzó a caminar entre papel de foto y curvas de intensidad y luz. Se hizo maravillosa. Me adentró en el mundo del color y el blanco y negro grumosos, haciendo que lo simple tornase a egocéntrico. Me enseñó a jugar con soles luna, con maquillaje y pelucas. Hizo del mundo algo intenso. Remarcó mi juventud. Su curiosidad la llevó a encontrarse con un mundo de lámparas de fuego improvisadas, medias rotas entre restos de un colchón viejo, pintalabios rojos , tacones muy altos , vestidos cortos , frases que no se olvidarian , y personas y momentos que la marcarian. Descubrimos sombras escondidas entre lamentos sonoros. Las flores y lo dulce se metieron dentro de ella. Sus victorias se hicieron las mías y le regalé mi tiempo. El tiempo se hacía frágil y los gestos con su dulzura, casi inexistentes, al pasar por sus ojos y ser fotografiados. Coordinaba texturas y realidades haciendo que en su conjunto se elevase la belleza hasta el punto de resultar insultante.
Y logró crear una perspectiva de color, de encanto, de viveza y aire, en la que, por momentos, hacía que me elevase hasta la más alta de las nubes si alli , cerca del sol , siempre acompañada, de sus inmensos ojos oscuros.
« Sara Oliván » por Marina Garcia.
viernes, 23 de abril de 2010
Errare humanum est
Se que puede parecer que me estoy desviando del camino correcto, y quizas sea cierto, pero de cierto modo mi mente busca algo estable.
Creo que ya ha llegado ese momento en mi vida en el que debo encaminarme de cierto modo, y dejar un poco de lado los habitos que no me benefician.
No hablo de buscar un alto nivel de seriedad en determinados campos, si no de poder buscar un sentido genérico de mi entorno, de lo que me afecta.
martes, 20 de abril de 2010
MARTES DE TIRADILLAS
Antes de lo k piensas, estaré de nuevo taladrandote la cabeza, pobrecita, que tortura, y te reirás y dirás que bendita tortura,y yo diré que mientes, y tu que lo tienes en casa, y soltaré una pequeña carcajada, ¿por qúe? por que tequiero , y ¿ por qué?, por que con cositas tan simples eres capaz de conseguir que me sienta la persona más afortunada del mundo por tenerte
PARA TI ;)
sábado, 17 de abril de 2010
TANTO LA QUERÍA, QUE DE LA NOCHE A LA MAÑANA DECIDÍ ODIARLA
Tanto que tenía miedo a necesitarla para vivir....
Por eso decidí quitarla de mi vida....
·Es extraño, pero a veces pienso que me da miedo ser feliz·
lunes, 11 de enero de 2010
AUNQUE NISIQUIERA EXISTAS
COBARDE,
ya no te necesito,
para mi ya no eres nadie.
miércoles, 23 de diciembre de 2009
PERDONAME, ME EQUIVOQUÉ
y es que claro , lo complicado a realizar ante el hecho de encontrarte con los primeros, es tener claro que lo son y aun asi pasar del tema y hacer lo que te plazca. No hay mayor complicación.
Pero ante los segundos, buff, este arte aun no lo controlo.
lunes, 23 de noviembre de 2009
LLAMANDO A MI BRUJA BUENA
martes, 17 de noviembre de 2009
MI RAZÓN DE SER
domingo, 25 de octubre de 2009
Pois se querer é extrañar a alguén tanto que ás veces escoitas a súa voz a centos de quilómetros, se querer a alguén e acordarte dunha persoa cando che acontece algo fermoso, se querer a alguén é soñar co futuro e ver que alí hai alguén esperándote, entón si, quérote eu a ti tamén.
miércoles, 7 de octubre de 2009
CARTA PARA MARINA, DE MANU Y SARA
Queremos subirte el ánimo, por eso nos hemos unido para escribirte estas palabras…
Como queremos que este feliz, te regalamos mil sonrisas, una por cada momento maravilloso que pasamos contigo.
Como queremos que nos sientas cerca, te regalamos mil abrazos, para que no te sientas nunca sola.
Como queremos que siempre quieras seguir para adelante, te regalamos nuestras manos, para así sostenerte cuando te sientas hundida.
Como queremos que no te guardes las cosas, y cargues tu sola con tus problemas, te regalamos nuestros hombros, para cuando necesites llorar.
Queremos que sepas que te queremos muchísimo, que te necesitamos y que necesitamos que tú nos necesites, por que somos como una mesa de tres patas, que cuando una rompe, la mesa cae.
Por que nosotros por ti haríamos cualquier cosa, solo tienes que pedirla, aunque intentaremos darnos cuenta antes de que nos lo digas.
Por que eres la luna que ilumina nuestros sueños, por que nos arrancas una sonrisa solo con pensar en ti, y, cada mañana, cuando despertamos, como tú ahora, pensamos en ti y somos un poquito más felices.
Queremos que tu vida sea maravillosa, por eso haremos todo lo que esté en nuestras manos para que así sea, y lo que no esté en nuestras manos, ten por seguro que lo intentaremos.
Por que siempre tendrás aquí a dos amigos, que harán todo lo posible, incluso cuando duermes, para que descanses tranquila y tengas dulces sueños.
miércoles, 30 de septiembre de 2009
EL FINAL
Te echo de menos, te sigo necesitando, pero nada será jamás ni parecido. (Que lástima) Que se le va a hacer, soy boba, y sin darme casi cuenta te he perdido de repente. Pero yo ya no puedo hacer nada para solucionarlo, por que tú no quieres, y yo… yo ya no sé que es lo que quiero.
Lo único que quiero ahora es que seas feliz, que nada malo te pase, y que encuentres gente que te quiera (aunque sea solo la 4ª parte de lo que yo te quiero). Ojala la vida te sonría, y que nada te falte, que todo tu entorno esté construido en el amor, que nunca te derrumbes, y siempre quieras seguir adelante, que disfrutes cada segundo de todo lo que la vida nos da.
martes, 29 de septiembre de 2009
OS ECHO MUCHICHISIMO DE MENOS
Por que esta es la amistad verdadera…
Por que os necesito, y no necesito de nadie más para ser feliz; por que nada está completo si no os tengo cerca (aunque es cierto que os siento constantemente a mi lado); por que se que os tengo para cualquier cosa, y se que sabéis que conmigo también podéis contar para todo; por que para mi lo sois todo, y se que para vosotros soy mucho; por gran cantidad de motivos… pero sobre todo, por que OS QUIERO.
miércoles, 23 de septiembre de 2009
OTRA MADRUGADA QUE NO ENTIENDO NADA
otro día mas después de otro bar
otro día mas me dices te llamo
otro día mas que no llamaras
otra noche mas no es amor lo que buscas
otra noche mas tu quieres llegar, besar, ganar
si quieres pescado búscalo en el puerto
ahora soy sirena y espero en el mar
ya no soy moderna
no quiero amores de hora y media
ya no soy moderna
ahora quiero Paris
otra madrugada encontré compañía
que luego complica esta soledad
este amanecer seré Cleopatra o Julieta
no tengo ganas de ser una mas
me he divertido he visto tantos capullos
que ahora prefiero esperar mi rosal
martes, 22 de septiembre de 2009
SOLO SE QUE NO SE NADA
Luna, y aún así , tú aguantas
Perdón y Gracias
te echo de menos.
Podría empezar contando como nos conocimos , o simplemente como poco a poco te fuí cojiendo cariño. Podría escribir liñas y liñas diciendo todo lo que pienso de ti , y de lo importante que empezaste a ser para mi ... Podría ponerme a enumerar todos los buenos momentos que pasamos juntas , y los no tan buenos , recordarte lo importante que eres ... la que confianza que te ganastes.
Podría escribir palabras sin más que transmitiesen grandes emociones :)
Incluso podria no decir nada , porque TODO lo sabes.
Solo espero que todo lo que podría hacer lo tengas claro.
Sim embargo no lo voi a hacer .. porque para mí todo queda resumido en .. SOL Y LUNA :)
TE ECHO DE MENOS.
Marina