lunes, 27 de febrero de 2012

REGALITOS PARA ALBA

Ayer fue el cumple de mi hermana, 25 añazos ya. Así que la actualización de hoy va por ella. Por lo que he hecho una recopilación de algunos de los regalitos que le hemos hecho en casa (casi todos de Blanco, como no)


sábado, 25 de febrero de 2012

Realmente no sé nada de ti

Te conozco desde hace tanto tiempo, y aún así...aún así no sé nada de ti.
Son tantos lo momentos que hemos vivido juntos, las horas y horas compartiendo todo, y a la vez no aportándonos nada.
Es todo tan raro, tan extraño, tan difícil de comprender por todos, y sobre todo por nosotros mismos, que ni siquiera nos sentamos a hacer balance, nos dejamos llevar, y hacemos que todo se complique aún más.
Siempre me gustaron las historias que se salen de lo habitual, pero al igual que todo, esto tiene su lado bueno y su lado malo. 
De hecho casi todo lo es, pero somos tan idiotas, que parece que lo poco bueno nos compensa.
Todo es un juego, sin norma alguna, en el que continuamente perdemos los dos, y siempre me ganas cuando yo te gano
Somos los únicos capaces de comprender en que consiste el juego, aunque en realidad no comprendamos nada.
No sé como no damos en locos, no sé como aún seguimos jugando, no sé por que esto está durando tanto.
Sinceramente, me gustaría encontrar una pizca de normalidad en todo esto, aunque consistiese simplemente en una mera mueca, o palabra a la luz del día. Cambiar el alcohol por café, el silencio por palabras.

Vale, quizás esté pidiendo demasiado, tal vez cumplir todo esto transformaría lo nuestro en algo de otros. 
Puede que la normalidad quitase la magia de todo esto.

domingo, 19 de febrero de 2012

CARNAVALES 2012 --> Masais




Horas y horas de maquillaje, pero sobre todo muchas risas. Gran noche, y tercer premio de disfraces :D

miércoles, 15 de febrero de 2012

LA ESPERANZA ES LO ÚNICO QUE TE PIERDE

Muchas veces hemos oido eso de que "la esperanza es lo último que se pierde", y sí, ciertamente suena super lindo, pero..."el que espera, desespera", y tras estar esperando durante mucho tiempo, al seguir con esa esperanza, luego la caida es más grande, y cuesta más retroceder. Pueden ser muchos los planes creados entorno a esa esperanza, y muchas las oportunidades rechazadas por seguir esperando. Y el día en que las cosas no salen como esperabas... te hundes. 
La opción más sensata sería armarte de valor y seguir adelante. Pero francamente, en el momento solo te apetece llorar, por todo, por lo que no fue y pudo haber sido, y por lo que fue y no debería haber ocurrido. También lloras por lo que ya no va a ser, y por lo bonito que podría haber sido. 
Pero sobre todo y por encima de cualquier cosa, lloras porque si te sientes así es solo por tu culpa, porque fuiste tú quien decidiste seguir con esa esperanza, quien decidió rechazar ciertas cosas  por seguir esperando, porque tú tomaste todas esas decisiones, y eso que nada dependía de ti.

jueves, 9 de febrero de 2012

UN LO DE SIEMPRE, PERO COMO NUNCA

Otra vez, como año tras año, seguimos con el ritual de no existir el uno para el otro. Es el momento en el que yo debería pensar "POR FIN se ha terminado". Pero ya ni me ilusiono con ello por que pienso que será lo de siempre, un pequeño tiempo que nos damos para descansar el uno del otro, para dejarnos de tonterías por una temporadita. (yo qué sé... igual nos guste la normalidad de vez en cuando).
Bueno, siempre cabe la posibilidad de que hayas madurado un poquito... No sé por qué, pero me da a mí que no voy a tener tanta suerte. Que afortunadamente para esta historia, (y desfortuna para ambos) va a ser lo de siempre, pero con enriquecimiento de locura con la que poder alimentar este cuento. Un "lo de siempre", pero como nunca.

domingo, 5 de febrero de 2012

Mis últimas compritas en Blanco

Si hay algo que sabe de sobra la gente que me conoce, es que soy adictísima a los chollzos que hay en Blanco.
Ahora os voy a enseñar algunas de la últimas adquisiciones que he hecho ahí. Todo ello a un 50 y 70 % de descuento. Y digo algunas, por que de otras cosas (guantes, fulares, zapatillas,bolsos, sudaderas, pantalones...) no he encontrado imágenes.
Y si, aunque os parezca increible no me he comprado ningún vestido (cosa rara en mi, ya que siempre me ando comprando vestiditos de esta tienda).
Para mi esta tienda es una gozada, puesto que hay muchas cosas que me encantan, y a precios estupendos. Y aún por encima prontito se queda todo un 50 y 70 por ciento más barato.



sábado, 4 de febrero de 2012

PARABÉNS

Non recordo cando foi a primeira vez que falamos longo e tendido, nin como forjouse a nosa amistade. Pero o que ainda non borrei da miña memoria foron as larjas conversacións a calquer hora do día.
Polo xeral falabamos de noite, as horas nas que solo existiamos ti máis eu.
Gustábame o que me contabas, e o que che podía contar.
Pouquiño a pouco o noso xogo ía adquirindo un nivel máis interesante, e as insinuacións estaban a flor de pel. Pero así eramos nós, e ese era o noso xogo. Quizais un xogo ilóxico, pero a nos gustábanos, e era algo que era só noso.
Claro, que diso fai xa moito tempo...